Bu güzel ülkede mutsuzluk oranı, mutluluk oranına göre rezil, rüsva ve zibil durumda.
Parası olan da, olmayan da mutsuz.
"GANİ olmuş KRANİ" derler ya yani...
Ahvalimiz o hesap yani.
.....
Para değerliydi bir zamanlar..
İnsanlık tavan idi..
Söz namus sayılırdı..
Bugün "yok olan" dosluklarımız vardı..
Sarılırdık birbirimize sıkıca..
Kollar korurduk..
Sevgi bağlarımızı, irademizi, sağlam duruşumuzu, kültürümüzü, adam satmama anlayışımızı "yedi cihan" bilir, saygı duyar, baş ederdi.
Pekii ya bugün?
Bugün her yan öğle değil, akşam değil zifirikanlık..
Bugün, o orta yere değil, ortalıklara savrulan, kimsenin kabul etmediği, anlamadığı, algılamadığı "utanç verici" bir durum var.
-Yalan bulamadığımız zaman doğruyu söylüyoruz..
-Gamsızlık bizde..
-Gammazlama bizde..
-Kazıklama bizde..
-Kahpelik bizde..
-Arkadan vurma bizde..
-Çakallık bizde..
-Çapsızlık bizde..
-Çirkeflik bizde..
-Deyyusluk bizde..
-Dandiklik bizde..
-Danalık bizde..
-Davarlık bizde..
-Tilkilik bizde..
-Sansarlık bizde..
-Soytarılık bizde..
-Hırsızlık bizde..
-Arsızlık bizde..
-Ayarsızlık bizde..
-Aymazlık bizde..
-Elleri öpülesi kadınlarımıza acımama, o çiçeklerimizi yaşamdan koparma itliği bizde..
-Pislik bizde..
-Pus bizde..
-Pusu bizde..
-Darp bizde..
-Gekrütlük bizde..
-Melanet bizde..
-Melunluk bizde..
-Hepsi bizde, herşey bizde.
"Bizde olmayan ne?" derseniz...
-O soruyu bana değil, "ben olmak istemeyen" deyyuslara sorun..
'Beni de, kendinizi de kurtarmış olursunuz.
